Emmanuel Macron, President of France. Photo courtesy of Project Syndicate

PARIS - March 04, 2019

“European citizens need to learn from the Brexit impasse and apply those lessons ahead of and after the European Parliament election in May. That means embracing reforms that advance the three goals that lie at the heart of the European project.”
- Emmanuel Macron.


Never, since World War II, has Europe been as essential.
Yet never has Europe been in so much danger.
Brexit stands as the symbol of that.
It symbolises the crisis of Europe, which has failed to respond to its peoples’ needs for protection from the major shocks of the modern world.
It also symbolises the European trap.
That trap is not one of being part of the European Union.
The trap is in the lie and the irresponsibility that can destroy it.

Who told the British people the truth about their post-Brexit future?
Who spoke to them about losing access to the European market?
Who mentioned the risks to peace in Ireland of restoring the former border?
Nationalist retrenchment offers nothing; it is rejection without an alternative.
And this trap threatens the whole of Europe: the anger mongers, backed by fake news, promise anything and everything.

We have to stand firm, proud and lucid, in the face of this manipulation and say first of all what today’s united Europe is.
It is a historic success: the reconciliation of a devastated continent in an unprecedented project of peace, prosperity and freedom.
We should never forget that. And this project continues to protect us today.
What country can act on its own in the face of aggressive strategies by the major powers?
Who can claim to be sovereign, on their own, in the face of the digital giants?

How would we resist the crises of financial capitalism without the euro, which is a force for the entire European Union?
Europe is also those thousands of projects daily that have changed the face of our regions: the school refurbished, the road built, and the long-awaited arrival of high-speed Internet access.
This struggle is a daily commitment, because Europe, like peace, can never be taken for granted.
I tirelessly pursue it in the name of France to take Europe forward and defend its model.
We have shown that what we were told was unattainable, the creation of a European defence capability and the protection of social rights, was in fact possible.

Yet we need to do more and sooner, because there is the other trap: the trap of the status quo and resignation.
Faced with the major crises in the world, citizens so often ask us, “Where is Europe? What is Europe doing?”
It has become a soulless market in their eyes.

Yet Europe is not just a market. It is a project.
A market is useful, but it should not detract from the need for borders that protect and values that unite.
The nationalists are misguided when they claim to defend our identity by withdrawing from Europe, because it is the European civilisation that unites, frees and protects us.
But those who would change nothing are also misguided, because they deny the fears felt by our peoples, the doubts that undermine our democracies.
We are at a pivotal moment for our continent, a moment when together we need to politically and culturally reinvent the shape of our civilisation in a changing world.
It is the moment for European renewal.
Hence, resisting the temptation of isolation and divisions, I propose we build this renewal together around three ambitions: freedom, protection and progress.


Defend Our Freedom

The European model is based on the freedom of man and the diversity of opinions and creation.
Our first freedom is democratic freedom: the freedom to choose our leaders  as foreign powers seek  to influence our vote at each election.
I propose creating a European Agency for the Protection of Democracies, which will provide each member state with European experts to protect their election processes against cyber-attacks and manipulation.
In this same spirit of independence, we should also ban the funding of European political parties by foreign powers.
We should have European rules banish all incitements to hate and violence from the Internet, since respect for the individual is the bedrock of our civilisation of dignity.


Protect Our Continent

Founded on internal reconciliation, the EU has forgotten to look at the realities of the world.
Yet no community can create a sense of belonging if it does not have bounds that it protects.
The boundary is freedom in security.
We therefore need to rethink the Schengen area: all those who want to be part of it should comply with obligations of responsibility (stringent border controls) and solidarity (one asylum policy with the same acceptance and refusal rules).
We will need a common border force and a European asylum office, strict control obligations and European solidarity to which each country will contribute under the authority of a European Council for Internal Security.
On the issue of migration, I believe in a Europe that protects both its values and its borders.

The same standards should apply to defence.
Substantial progress has been made in the last two years, but we need to set a clear course: a treaty on defence and security should define our fundamental obligations in association with NATO and our European allies: increased defence spending, a truly operational mutual defence clause, and the European Security Council with the United Kingdom on board to prepare our collective decisions.

Our borders also need to guarantee fair competition.
What power in the world would accept continued trade with those who respect none of their rules?
We cannot suffer in silence.
We need to reform our competition policy and reshape our trade policy with penalties or a ban in Europe on businesses that compromise our strategic interests and fundamental values such as environmental standards, data protection and fair payment of taxes; and the adoption of European preference in strategic industries and our public procurement, as our American and Chinese competitors do.


Recover the Spirit of Progress

Europe is not a second-rank power.
Europe in its entirety is a vanguard: it has always defined the standards of progress.
In this, it needs to drive forward a project of convergence rather than competition: Europe, where social security was created, needs to introduce a social shield for all workers, east to west and north to south, guaranteeing the same pay in the same workplace, and a minimum European wage appropriate to each country and discussed collectively every year.

Getting back on track with progress also concerns spearheading the ecological cause.
Will we be able to look our children in the eye if we do not also clear our climate debt?
The EU needs to set its target – zero carbon by 2050 and pesticides halved by 2025 – and adapt its policies accordingly with such measures as a European Climate Bank to finance the ecological transition, a European food safety force to improve our food controls and, to counter the lobby threat, independent scientific assessment of substances hazardous to the environment and health.
This imperative needs to guide all our action: from the European Central Bank to the European Commission, from the European budget to the Investment Plan for Europe.
All our institutions need to have the climate as their mandate.

Progress and freedom are about being able to live from your work: Europe needs to look ahead to create jobs.
This is why it needs not only to regulate the global digital giants by putting in place European supervision of the major platforms (prompt penalties for unfair competition, transparent algorithms, etc.), but also to finance innovation by giving the new European Innovation Council a budget on a par with the United States in order to spearhead new technological breakthroughs such as artificial intelligence.

A world-oriented Europe needs to look towards Africa, with which we should enter into a covenant for the future, taking the same road and ambitiously and non-defensively supporting African development with such measures as investment, academic partnerships and education for girls.


Freedom, protection and progress

We need to build European renewal on these pillars.
We cannot let nationalists without solutions exploit the people’s anger.
We cannot sleepwalk through a diminished Europe.
We cannot become ensconced in business as usual and wishful thinking.
European humanism demands action.
And everywhere,  the people are standing up to be part of that change.

So, by the end of the year, let’s set up, with the representatives of the European institutions and the member states, a Conference for Europe in order to propose all the changes our political project needs, with an open mind, even to amending the treaties.
This conference will need to engage with citizens’ panels and hear academics, business and labour representatives, and religious and spiritual leaders.
It will define a roadmap for the EU that translates these key priorities into concrete actions.
There will be disagreement, but is it better to have a static Europe or a Europe that advances, sometimes at different paces, and that is open to all?

In this Europe, the peoples will really take back control of their future.
In this Europe, the United Kingdom, I am sure, will find its true place.

The Brexit impasse is a lesson for us all.
We need to escape this trap and make the upcoming European Parliament elections and our project meaningful.
It is for Europe’s citizens to decide whether Europe and the values of progress that it embodies are to be more than just a passing episode in history.
This is the choice I propose: to chart together the road to European renewal.


Emmanuel Macron

Emmanuel Macron is President of France.


Copyright: Project Syndicate, 2019

www.project-syndicate.org  



Emmanuel Macron: Na rzecz europejskiego Odrodzenia

Paryż, Francja – 04 marca 2019

„Obywatele Europy, jeśli pozwalam sobie zwrócić się do was bezpośrednio, to nie tylko w imieniu historii i wartości, które nas jednoczą, ale dlatego, że istnieje pilna konieczność. Za kilka tygodni wybory europejskie zadecydują o przyszłości naszego kontynentu” – pisze Prezydent Francji.

Prezydent Francji Emmanuel Macron. Foto dzięki uprzejmości europarl.europa.eu

Nigdy od czasów II wojny światowej Europa nie była tak bardzo potrzebna.
A jednocześnie Europa nigdy nie była tak bardzo zagrożona.
Brexit jest tego symbolem.
Symbolem kryzysu Europy, która nie była zdolna odpowiedzieć na potrzeby ochrony narodów w obliczu ogromnych wstrząsów współczesnego świata.
Jest też symbolem pułapki europejskiej.
Pułapką nie jest przynależność do Unii Europejskiej; to kłamstwo i brak odpowiedzialności mogą ją zniszczyć.
Kto powiedział Brytyjczykom prawdę o ich przyszłości po brexicie?
Kto im mówił o utracie dostępu do rynku europejskiego?
Kto wspomniał o zagrożeniach dla pokoju w Irlandii po powrocie do granicy z przeszłości?
Nacjonalistyczne zamknięcie nie proponuje niczego; to odrzucenie bez projektu.
I ta pułapka zagraża całej Europie: ci, którzy wykorzystują gniew, wspierani przez fałszywe informacje, obiecują wszystko i nic.

W obliczu tych manipulacji musimy pozostać nieugięci. Dumni i przenikliwi.
Przede wszystkim powiedzieć, czym jest Europa.
Jest to sukces historyczny: pojednanie zdewastowanego kontynentu w bezprecedensowym projekcie pokoju, dobrobytu i wolności.
Nigdy tego nie zapominajmy.
I ten projekt, dzisiaj, nadal nas chroni: który kraj może działać sam w obliczu agresywnych strategii wielkich mocarstw?
Kto może twierdzić, że jest suwerenny, będąc sam, w obliczu cyfrowych gigantów?
W jaki sposób bez euro, które jest siłą całej Unii, moglibyśmy stawiać opór kryzysom kapitalizmu finansowego?

Europa to są także te tysiące projektów życia codziennego, które zmieniły oblicze naszych terytoriów, te odnawiane licea, ta zbudowana droga, szybki dostęp do internetu, nareszcie osiągalny.
Ta walka jest codziennym zaangażowaniem, ponieważ ani Europa, ani pokój nigdy nie są zdobyte raz na zawsze.
W imieniu Francji działam nieustannie dla rozwoju Europy i obrony jej modelu.
Pokazaliśmy, że jest możliwe to, o czym mówiono nam, że jest nieosiągalne: stworzenie obrony europejskiej lub ochrona praw społecznych.

Ale trzeba zrobić więcej, szybciej.
Istnieje bowiem inna pułapka: status quo i rezygnacja.
W obliczu wielkich wstrząsów na świecie obywatele mówią nam bardzo często: „Gdzie jest Europa? Co robi Europa?".
Stała się ona, ich zdaniem, rynkiem bez duszy.
Nie, Europa nie jest tylko rynkiem, jest projektem.
Rynek jest użyteczny, ale nie może nam pozwolić zapomnieć o konieczności granic, które chronią, i wartości, które łączą.
Nacjonaliści mylą się, kiedy udają, że wycofaniem się z Europy bronią naszej tożsamości; ponieważ to właśnie cywilizacja europejska nas łączy, nas wyzwala, nas chroni.
Ale ci, którzy nie chcieliby niczego zmienić, też są w błędzie, ponieważ zaprzeczają lękom, które ogarniają nasze narody, wątpliwościom, które podważają nasze demokracje.
Jesteśmy w momencie decydującym dla naszego kontynentu; momencie, w którym wspólnie, politycznie i kulturowo, musimy wymyślić formy naszej cywilizacji w zmieniającym się świecie.
Jest to czas europejskiego Odrodzenia.
Dlatego też, odporny na pokusy zamknięcia się w sobie i pokusy podziałów, proponuję wspólną budowę tego odrodzenia wokół trzech filarów: wolność, opieka i postęp.


Obrona naszej wolności

Model europejski opiera się na wolności człowieka, różnorodności opinii i tworzeniu.
Naszą fundamentalną wolnością jest demokratyczna wolność wyboru naszych przywódców i to wtedy, podczas każdego głosowania, obce mocarstwa próbują wpływać na nasze głosy.
Proponuję utworzenie Europejskiej Agencji Ochrony Demokracji, która zapewni każdemu państwu członkowskiemu europejskich ekspertów dla ochrony procesu wyborczego przed cyberprzestępczością i manipulacjami.
W tym duchu niezależności musimy również zabronić finansowania europejskich partii politycznych przez obce mocarstwa.
Musimy usunąć z internetu, zgodnie z przepisami europejskimi, wszelkie przejawy mowy nienawiści i przemocy, ponieważ poszanowanie jednostki jest podstawą naszej cywilizacji godności.


Ochrona naszego kontynentu

Oparta na wewnętrznym pojednaniu Unia Europejska zapomniała przyglądać się realiom świata.
Żadna wspólnota nie tworzy poczucia przynależności, jeśli nie ma granic, których broni.
Granica to wolność w bezpieczeństwie.
Dlatego musimy odnowić strefę Schengen: wszyscy ci, którzy chcą w niej uczestniczyć, muszą wypełnić zobowiązania odpowiedzialności (ścisła kontrola granic) i solidarności (jednolita polityka azylowa, z jednakowymi zasadami przyjmowania i odmowy).
Wspólna policja graniczna i Europejski Urząd ds. Azylowych, ścisłe obowiązki kontroli, solidarność europejska, do której przyczynia się każdy kraj, pod zwierzchnictwem Europejskiej Rady Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
W obliczu migracji, wierzę w Europę, która chroni zarówno swoje wartości, jak i swoje granice.

Te same wymogi powinny mieć zastosowanie w odniesieniu do obrony.
W ciągu ostatnich dwóch lat zrobiono znaczne postępy, ale powinniśmy wskazać jasną orientację: traktat obrony i bezpieczeństwa powinien zdefiniować nasze niezbędne zobowiązania, w porozumieniu z NATO i naszymi europejskimi sojusznikami: zwiększenie wydatków wojskowych, wprowadzenie w życie klauzuli wzajemnej obrony, Europejska Rada Bezpieczeństwa z udziałem Zjednoczonego Królestwa w celu przygotowania naszych wspólnych decyzji.

Nasze granice muszą również zapewnić uczciwą konkurencję.
Które mocarstwo na świecie wyraża zgodę na kontynuowanie handlu z tymi, którzy nie przestrzegają żadnej z jego reguł.
Nie możemy poddać się, nic nie mówiąc.
Musimy zreformować naszą politykę konkurencji, zaktualizować naszą politykę handlową: karanie lub zakazanie w Europie przedsiębiorstw, które naruszają nasze strategiczne interesy i nasze fundamentalne wartości, takie jak normy środowiskowe, ochrona danych i uczciwe płacenie podatków; oraz zapewnić preferencję europejską w strategicznych gałęziach przemysłu i na rynkach publicznych, tak jak to robią nasi amerykańscy lub chińscy konkurenci.


Odnalezienie ducha postępu

Europa nie jest drugorzędnym mocarstwem.
Cała Europa jest awangardą: zawsze potrafiła zdefiniować normy postępu.
Dlatego powinna ona wnieść projekt, raczej konwergencji niż konkurencji.
Europa, gdzie zostało utworzone ubezpieczenie społeczne, powinna ustanowić dla każdego pracownika, ze Wschodu na Zachód i z Północy na Południe osłonę społeczną gwarantującą mu takie samo wynagrodzenie w tym samym miejscu pracy i europejskie wynagrodzenie minimalne, dostosowane do każdego kraju i omawiane zbiorowo każdego roku.

Pójść znowu drogą postępu, to również stanąć na czele walki ekologicznej.
Czy będziemy mogli spojrzeć w oczy naszym dzieciom, jeśli nie zlikwidujemy naszego zobowiązania klimatycznego?
Unia Europejska powinna określić swoje ambicje – 0 dwutlenku węgla w 2050 roku, zmniejszenie o połowę pestycydów w 2025 roku – i dostosować swoją politykę do tego wymogu: Europejski Bank Klimatyczny w celu finansowania przemiany ekologicznej; Europejska Inspekcja Sanitarna w celu wzmocnienia kontroli naszej żywności; wobec gróźb ze strony środowisk lobbystycznych, niezależna ocena naukowa substancji niebezpiecznych dla środowiska i dla zdrowia...
Ten imperatyw musi kierować całym naszym działaniem: klimat musi być mandatem dla wszystkich naszych instytucji, od banku centralnego do Komisji Europejskiej, od budżetu europejskiego do planu inwestycyjnego dla Europy.

Postęp i wolność to możliwość życia z własnej pracy: aby tworzyć miejsca pracy, Europa musi antycypować.
Dlatego powinna ona nie tylko uregulować działalność gigantów cyfrowych, tworząc europejski nadzór nad dużymi platformami (przyspieszona sankcja za zakłócenie konkurencji, przejrzystość ich algorytmów...), ale także finansować innowacje, zapewniając nowej Europejskiej Radzie ds. Innowacji budżet porównywalny z budżetem Stanów Zjednoczonych, by osiągnąć wiodącą pozycję w dziedzinie nowych przełomów technologicznych, takich jak sztuczna inteligencja.

Europa, która zamierza odgrywać rolę światową, musi być ukierunkowana na Afrykę, z którą powinniśmy zawrzeć pakt przyszłości.
Przyjmując, że mamy wspólny los, wspierajmy jej rozwój w sposób ambitny i niedefensywny: inwestycje, partnerstwo między uniwersytetami, edukacja dziewcząt...


Wolność, ochrona, postęp

Na tych filarach musimy budować odrodzenie europejskie.
Nie możemy pozwolić nacjonalistom, niemającym rozwiązania, wykorzystywać gniew narodów.
Nie możemy być lunatykami w osłabionej Europie.
Nie możemy poddawać się rutynie i czczym zaklęciom.
Humanizm europejski to wymóg działania.
Wszędzie obywatele proszą o uczestniczenie w tych przemianach.
Do końca roku utwórzmy więc wspólnie z przedstawicielami instytucji europejskich i państw Konferencję dla Europy, aby zaproponować wszystkie zmiany niezbędne dla naszego politycznego projektu, bez tabu, nawet bez tabu rewizji traktatów.
Konferencja ta powinna zaangażować panele obywatelskie, wysłuchiwać pracowników akademickich, partnerów społecznych, przedstawicieli religijnych i duchowych.
Zdefiniuje ona harmonogram działań dla Unii Europejskiej, przekładając te główne priorytety na konkretne działania.
Będą spory, ale czy lepsza jest skostniała Europa czy też Europa, która rozwija się czasami w różnym tempie, ale pozostaje otwarta dla wszystkich?

W tej Europie narody przejmą naprawdę kontrolę nad swoim losem.
Jestem pewien, że w tej Europie Zjednoczone Królestwo znajdzie swoje miejsce.

Obywatele Europy, impas brexitu jest lekcją dla nas wszystkich.
Wydostańmy się z tej pułapki, nadajmy sens nadchodzącym wyborom i naszemu projektowi.
Do was należy decyzja, czy Europa, wartości postępu, które niesie ona ze sobą, powinny być czymś więcej niż nawiasem w historii.
Proponuję ten wybór, abyśmy razem utorowali drogę dla europejskiego Odrodzenia.

Emmanuel Macron


Copyright: Project Syndicate, 2019 


Źródło: Project Syndicate

www.project-syndicate.org  



ASTROMAN Magazine

Publikacja tekstów pochodzących z wydawnictw prasowych bądź elektronicznych prezentowanych w ASTROMAN Magazine nie ma charakteru komercyjnego, służy wyłącznie celom edukacyjnym, dydaktycznym i naukowym - zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04.02.1994 r. (Dz. U. z dn. 23.02.1994 r. nr 24, poz. 83).